1376. Submitted on 2006/4/27, 15.58 h by :
De krolse poes en de schreeuwende kevertjes
De vrouw bekeek haar spiegelbeeld grondig. Hoewel ze op haar laatste verjaardag na vijf flessen champagne en twee gram marcheerpoeder behoorlijk in een depressief gestemd gesprek belandde over leeftijd en de gevolgen voor de rekbaarheid van de huid, was ze toch niet van plan om naar een botoxparty te gaan. Nergens voor nodig. Met militaire precisie stifte ze haar volle lippen roze. Haar wimpers gitzwart, een tikje rouge op de jukbeenderen.
(vervolg in de comments)
1. Kittekat commented on 2006/4/27, 15.58 h:
Dat nieuwe kapsel deed haar gezicht scherp uitkomen. Zo had ze het liefst. De door de kirrende kapper aangebrachte highlights gaven het geheel iets feestelijks. Het leven op zich zou altijd zo feestelijk moeten zijn. Met een zucht spoot ze een klein beetje Chanel achter de oren. Maar niet elke wolk heeft een zilveren randje. Ze tuitte haar lippen en gaf het spiegelbeeld een knipoog. Ze maakte met haar rechterhand een snijgebaar: recht door zee. Daar sta ik voor. Er trok weer een gevoel van lust door haar lijf. Het gevoel van macht was bedwelmend, opwindend. De mensen willen mij, ze willen mij. Met gesloten ogen bleef ze voor de spiegel staan. Haar geweten van binnen was brandschoon. Ze schrok even; de poes was onverwachts de badkamer binnengeslopen en gaf haar een verrassingskopje tegen haar enkel. Is ze weer krols, ongelooflijk. Met haar gelakte schoen gaf ze de poes een welgemikte trap naar buiten. Ik zal ze verpletteren, de mensen. Ik zal ze verpletteren als schreeuwende kevertjes.