The Black Forest

2089. Submitted on 2007/1/11, 5.57 h by Arduenn:

Het ding uit het ijs

[image]

Volgend jaar verwacht men de eerste monsters te kunnen nemen.

Russische wetenschappers van het Antarctische Vostok-station (de koudste plek op Aarde, waar -88°C is gemeten) hebben een vier kilometer-diep gat geboord om monsters te nemen van het grootste ondergrondse zoetwaterreservoir ter wereld, het Vostok-meer. Op enkele meters na is het meer bereikt. Met rekent op de aanwezigheid van nog onbekende microörganismen die voor hun energievoorziening afhankelijk zijn van chemische verbindingen in plaats van zonlicht.

Meer lezen: The Independent, National Geographic, NASA, Space.com, Environmental Biology

There are 11 comments to this post (the latest by wrlrd on 2007/1/12, 10.10 h).

1. Neut commented on 2007/1/11, 8.08 h:

Domme vraag? Als dat meer zo diep ligt, spuit het door de gigantische druk dan niet leeg via het boorgat wanneer het aangeboord wordt?

Ik kon het niet terug vinden bij de links (en ik kom uit de provincie).

2. wrlrd commented on 2007/1/11, 9.24 h:

Is daar al niet eens een film over gemaakt?

[image]

Hoe diffuus is ijs eigenlijk?

3. Arduenn commented on 2007/1/11, 9.56 h:

Domme vraag? Als dat meer zo diep ligt, spuit het door de gigantische druk dan niet leeg via het boorgat wanneer het aangeboord wordt?

Volgens de wet van de communicerende vaten zou het er niet uit mogen spuiten.

Hoe diffuus is ijs eigenlijk?

Ik schat dat watermoleculen in ijskristallen ongeveer enkele tienden van nanometers van elkaar af liggen. Of bedoel je hoe visceus?

4. Dave commented on 2007/1/11, 11.02 h:

Hehehe, dat dat ijs er met kracht uitgediffundeerd zal worden, ongehinderd door de luchtdruk.

5. wrlrd commented on 2007/1/11, 11.44 h:

Ik bedoelde diffuus want ik vroeg me af of bacterieën in de onderste laag zich naar boven kunnen werken...

6. Arduenn commented on 2007/1/11, 14.52 h:

Volgens mij is ijs helemaal niet diffuus. De enige beweging die er in zit wordt veroorzaakt door aardbevingen/vulkaanuitbarstingen en door gletsjer-werking. In stilstaand ijs kan niets gediffundeerd worden, lijkt me. Je zou het kunnen testen.

- Maak twee ijsblokjes van bietensap.

- Vul twee tupperware-dozen half met schaafijs

- Leg de ijsblokjes in het midden van elke bak.

- Vul de bakken vervolgens helemaal met schaafijs.

- Druk het schaafijs goed hard aan met een houtklem en twee plankjes. Probeer op elke ijsklont ongeveer evenveel kracht uit te oefenen.

- Verwijder de klemmen.

- Zet beide bakken in de vriezer.

- Haal na 24 uur een van de bakken eruit.

- Haal de ijsklont uit de bak.

- Zaag de klont doormiddden met een cirkelzaag.

- Maak een foto van de doorsnede.

- Haal na 365 dagen de andere bak uit de vriezer.

- Haal de ijsklont uit de bak.

- Zaag deze doormidden.

- Maak een foto van de doorsnede.

- Vergelijk de foto's.

Als het grens tussen het bevroren bietensap en het schaafijs op beide foto's even scherp is is er binnen een jaar niets gediffundeerd en kunnen we er vanuit gaan dat dat tien jaar daarna ook niet significant zal gebeuren.

Bepalen wat het effect is na een paar miljoen jaar zal lastig worden.

7. Arduenn commented on 2007/1/11, 14.56 h:

Hier hebben ze het over diffusie van gassen door ijs. Da's van een hele andere orde dan microben.

8. wrlrd commented on 2007/1/11, 15.57 h:

*sprakeloos*

9. Arduenn commented on 2007/1/11, 16.11 h:

De cirkelzaag moet wel ijskoud zijn en het zagen moet heel snel, om smelten te voorkomen.

10. jorrit commented on 2007/1/12, 9.14 h:

En dan nog komen microben niet vaak in oplossing voor (iig bakterien niet), zoals bietensap. Gebruik iets troebels. (Goed, als het met bietensap niet lukt, kun je er vanuit gaan dat microben het ook niet kunnen.)

11. wrlrd commented on 2007/1/12, 10.10 h:

[image]

Add new comment:

Name:

Site: