The Black Forest

1. Dave commented on 2007/2/16, 12.36 h:

PCL heerst. Regelmatig de meest fijn-kneuterige links.

2. Braad Spitt commented on 2007/2/16, 12.51 h:

Maar dat zijn mooie muziekjes, Jasper! Groot liefhebber van het genre ben ik, desondanks is deze serie nieuw voor mij. Wel veel bekende namen (vooral in Deel I), maar ook veel nieuws.

Hier nog wat gerelateerde linkjes:

http://www.spaceagepop.com/index.htm

*De ultieme guide voor Space Age Pop/Lounge/Exotica etc. met een uitgebreide who-is-who. Tevens een kleine selectie favoriete mp3's van de maker van de site met bevlogen uitleg Selected tracks

(en toen wilde ik naar Lellebelle linken voor de uitstekende 3-delige serie The History of Space Age Pop, maar helaas die links zijn overleden, wellicht ergens anders te vinden ?)

Ultra Lounge - 25 delige serie

*maar de echte liefhebber gaat natuurlijk voor de 25-delige ultra lounge serie. Daar staat heel veel fraais op. Persoonlijke favoriet is deel 11: 'Organs in Orbit'.

3. Jasper commented on 2007/2/16, 13.01 h:

Zeker ik ook een groot fan van Ultra Lounge, Braad.

Mijn favoriet is Bongoland.

4. Arduenn commented on 2007/2/16, 17.17 h:

He, de dochters hebben de luidsprekers even in bruikleen voor De Kleine Zeemeermin, maar straks ga ik ook even die zoete klanken (voor tjidens het avondmaal) afdraaien.

5. Arduenn commented on 2007/2/16, 19.25 h:

Wat een fijne muziek! Het voert me weer helemaal terug naar Sean Connery met zijn jet pack, stewardessen met blauwe jurkjes en suikerspinkapsels, Louis de Funèst in Saint Tropez, Don Camillo, minirokjes, fauteuils in atoomstijl (heel hard glimmed plastic), naar een leven voor de hippietijd, voor mijn geboorte, toen Uranium 235 een stralende toekomst had.

6. gast! commented on 2007/2/16, 20.22 h:

en dit heet Ultra Lounge, of Spaceagepop en geen Easy Tune omdat..?

7. Boramor commented on 2007/2/16, 20.51 h:

Fijne muziek om bij te studeren, dank.

8. Braad Spitt commented on 2007/2/17, 0.58 h:

@Gast

Ultra Lounge is een platenlabel (een divisie van Capitol) die ong. 25 verzamel CD's hebben uitgebracht.

Easy Tune is een a posteriori verzamelterm voor het hele genre "lichte muziek" die niet echt te scharen valt onder jazz noch rock'n'roll die in die tijd aan het opkomen was.

Wat Space Age Pop nu precies is (en wat het niet is) wordt hier zo goed mogelijk uitgelegd, maar het blijft allemaal een beetje vaag.

Maar ach, het zijn maar wat labeltjes, en net zoals ik het spoor al jaren bijster ben met alle labels in dance music kan het me ook niet zo heel erg boeien onder welk hokje deze muzakjes nu precies vallen.

9. gast! commented on 2007/2/17, 1.09 h:

Je hebt me nieuwsgierig genoeg gemaakt naar Easy Tunes Braad.

*downt 25 albums*

10. Jasper commented on 2007/2/17, 1.18 h:

Easy Tune is ook een term die een beetje verzonnen is om het kaf weer bij het koren te kunnen gooien. Want op al die easytune avondjes was vaak ook veel echt foute troep te horen. trouwens is ook de benaming Batchelor Pad Music een veelvoorkomende klassieke term.

maar wat kan het bommen? Pak die cocktailshaker, maak een Mojito of een Harvey Wallbanger, doe je fez op, je kamerjas aan, en schenk hem uit in twee glaasjes. Doe daarna een beschaafd shuffletje in je lounge met je wederhelft.

Suave.

verzin dat vliegende schotelgeluidje er zelf maar bij

11. Braad Spitt commented on 2007/2/17, 1.26 h:

mmhh.. niet echt een goede definitie van 'easy tune', Braad, desalniettemin is het vooral een achterafterm; geen enkele muzikant zou je in de tijd verteld hebben dat ie "easy tune" maakte.

Overigens is voor mij het meest afgebakende genre dat onder de space age pop valt de 'exotica'. Net zoals je in vroege westerse films zoals Lawrence of Arabia een soort zwaar verwesterde versie van een arabische samenleving hebt, incl zwoele buikdanseressen in dooschijnende zijden pikante outfits, had je zoiets ook in muziek. Men poogde andere culturen te imiteren, heel vaak arabische en chinese, en bracht dan muziek die een soort van 'exotisch' leek maar feitelijk voor het grootste deel binnen de westerse muziekregels bleef. Mensen als Martin Denny en Les Baxter waren meester in dit genre.

Een mooi voorbeeld van een exotica-nummer is 'Misirlou' wat we nu allemaal kennen in de Dick Dale versie uit de Pulp Fiction soundtrack. Oorspronkelijk is dat een grieks nummer (nauwkeuriger: het komt van Kreta) dat bekend werd in de US en al heel vlug werd ver-ontwesterd (niet dat Kreta al zo 'westers' was trouwens..), een soort mystieke 'oosterse' jungle. Luistert hier naar de versie van Martin Denny: KLIK!

12. Jasper commented on 2007/2/17, 1.27 h:

PS, Braad, ik weet niet of je hem al kent, maar Enoch Light. De meister in Ultra Lounge. En dan voornamelijk Provocative Percussion deel 1,2 en 3. Die zijn werkelijk mieters.

En hier is normaal heel erg veel te vinden en te downloaden van al dat moois. wellicht dat mijnheer Xtabay de Enoch Light albums ook weer online wil zetten, hij heeft net de draad weer opgepakt.

13. Braad Spitt commented on 2007/2/17, 1.35 h:

yep, die kende ik al Jasper, volgens mij ben ik daar ooit via Sir Mexican't op gekomen, die zelf ook hele leuke dingen te bieden heeft; mexicaanse vynilrips! Hij heeft me ooit heel erg blij gemaakt met z'n Juan Torres-collectie, een legendarische mexicaanse organist die ik zelf kende uit Nicaragua (daar heet dat soort muziek "classico")

14. Arduenn commented on 2007/2/17, 20.38 h:

Ik geloof dat ik van dit spul boven nog een vinylplaat heb leggen...