The Black Forest

1. Jasper commented on 2007/12/5, 12.15 h:

Dat is inderdaad een vreemd filmpje. de enige vraag die in me opkomt is eigenlijk: "Waarom?"

en inderdaad, vreemde meneren, vreemde bewegingen en de mevrouw op de surfstier is ook vreemd. En dat wordt uitgezonden op tv, kennelijk. ook vreemd.

2. Arduenn commented on 2007/12/5, 12.20 h:

Welleke heren?

3. Betsy commented on 2007/12/5, 12.20 h:

Die heren hebben min of meer eenzelfde nutteloze functie als halfontkleedde dames op diezelfde treurbuis wel eens plachten te hebben, beeldvulling dus.

4. Arduenn commented on 2007/12/5, 12.42 h:

Het gaat hier om de dikke tieten.

Nu worden televisie en internets al decennia overstelpt met dikke tieten, dus het toverwoord hierbij is context. Om de consument bij de lest te houden dienen de dikke tieten steeds weer in een andere context geplaats te worden. Dikke tieten in het fietsenhok. Dikke tieten op een tropisch eiland. Dikke tieten op de Mount Everest. Dikke tieten op een mechanische stier. Dikke tieten in een kanten schortje. Hetzelfde produkt, maar dan steeds weer in een andere verpakking.

Anders gaat het zo vervelen.

5. Toxteth O\\\'Grady commented on 2007/12/5, 12.56 h:

(Uit het boek der spreuken)

Dikke tieten zijn net als pizza; altijd anders, niet altijd lekker.

Veder wat Betsy zegt.

6. Krent commented on 2007/12/5, 14.01 h:

Vergroting doelgroep en reclameinkomsten.

Met alleen die juffrouw in beeld zou moeders de vrouw het vulgaire televisie kunnen vinden, maar met die meneren erbij vindt ze het misschien wel interessant.

7. wrlrd commented on 2007/12/5, 14.24 h:

Om dan maar on-topic te blijven welk spel spelen deze dames. Ik heb geen wii dus ik heb geen flauw idee: Klik

8. Kittekat commented on 2007/12/5, 14.30 h:

Laten we niet vergeten dat het Italiaanse tv is. Daar doen ze niet zo moeilijk over spelletjes, borsten en dergelijke. Die meneren in beeld zijn erg oninteressant. Ik krijg nu wel trek in gebakken bloedworst.

9. Arduenn commented on 2007/12/5, 15.02 h:

Ik keek vroeger als puber altijd naar Tutti Frutti op RTL Plus. Alhoewel dat een duitstalig programma was kon ik toch niet aan de indruk ontkomen dat het programma om een Italiaanse televisieformule geleesd was. De strekking van het programma was mij ook niet duidelijk. Twee candidaten moesten met grote schuimrubberen dobbelstenen gooien waarna de winnaar de naam van een stuk fruit noemde. Een van de vele schaarsgeklede dames in fruitige uitdossing ontblootte dan het bovenlijf om vervolgens met haar tieten in de camera te zwabberen.

Veel glitter, glamour, stralende lach en glossy tepels. Het was een van de weinige geneugten*, die mij door het puberdom hebben gesleept.

* Andere voorbeelden waren de Sinclair ZX Spectrum, de pooltafel van de amusementshal, mijn onbereikbare jeugdliefde, de naturistisch ingestelde hippie-overbuurvrouw