2994. Submitted on 2008/3/5, 8.48 h by :
Op de fiets deel 91 - doe es deaudgaan
De boswichten hoeven vandaag niet naar school. Ik zat daarom een uur eerder op de fiets en kwam een uur eerder aan op mijn werk. En ik had me ook al een uur vergist in de aanvangstijd van het bacteriologie-practicum. Dus, even tijd om te fulmineren over die nieuwe rage die Nederland nu al enkele weken in haar greep heeft. De AIO-, assistenten- en Post-Doc-kamers staan er vol mee. Ik heb het over die kleine blauwe, slecht afgewerkte, alle continuïteitsrichtlijnen in de wind slaande, door 10-jarige Chineesjes onder slechte werkomstandigheden voor 0,02 Eurocent per stuk in elkaar gezette plastic kut-dwergen.
Mensen gaan speciaal naar die supermarktketen die op de kleintjes let omdat brilsmurf nog aan hun collectie ontbreekt. Mensen rijden tien kilometer om voor olosmurf. Er zou vandaag zelfs een ruildag georganiseerd zijn (zo gaan de geruchten) om dubbele exemplaren in te wisselen voor unieke. Ruilen: uitkeringsgerechtigde smurf tegen bimbosmurf? Poepsmurf tegen Michael Jackson-smurf? Dé Supermarkt heeft er miljoenen van besteld, voor hetzelfde bedrag waarmee je een leuke tweedehands-auto van kopen met aardig wat paarden onder de motorkap.
Op mijn kamer die ik met enkele collega's deel staan er ook een paar tentoongesteld. Iedereen komt ze bewonderen. Veel gekeuvel, gegiechel, geklets. Elke ochtend weer. Er doemen zelfs al grote pluche smurfen op. De olijke columnist van onze afdelingsnieuwsbrief gaat er zelfs een stukje over schrijven.
Morgenavond blijf ik wat langer. Dan wacht ik tot iedereen weg is en stop alle smurfen in een zak. Daarna ga ik naar de sportwinkel (het is koopavond) en koop een luchtbuks. Als ik eenmaal thuis ben zet ik alle smurfen op de rand van het tuinhek, allemaal op een rijtje. En dan knal ik ze neer. Ik doorzeef ze met kogels. Ik pomp ze vol met lood. Standrechtelijke executie! In de dood zijn alle smurfen gelijk.
1. wrlrd commented on 2008/3/5, 8.54 h:
*steekt vinger omhoog*
Mag ik meedoen?