303. Submitted on 2005/2/28, 14.09 h by :
Een jaar en zeven maanden geleden
![[image]](http://www.dnr.cornell.edu/ext/nrmei/Graphics/crop%20tree%20crowns%20and%20marking0006.jpg)
Een jaar en zeven maanden geleden
De dagen lijken allemaal op elkaar en volgen elkaar op met strak ritme. Het is het ritme van waken, schoonmaken, zorgen, koken, boodschappen doen, medicijnen halen, dag in dag uit. Ik heb nooit geweten dat een nacht voor eeuwig kan duren, elke minuut is een minuut en is gevuld met mijn bewustzijn. Er is geen ruimte voor andere gedachten of emoties. Hoezeer ze ook staan te drukken in je schedel, het kan nu gewoon even niet. Er is geen tijd voor het drinken van een wijntje samen met een vriendin, het delen van je gedachten of het doornemen van de laatste film die je hebt gezien in de bioscoop. Niets staat meer in het teken van jezelf, het gaat niet en er is geen tijd voor. Want elke minuut is een minuut en is gevuld met angst.
Hij draait zich om, zijn gezicht vertekend van de pijn. Ik ben onmiddellijk wakker, de uren die ik slaap zijn vederlicht, verstoken van dromen. Soms betekent het dat een pijnstiller is uitgewerkt, soms moet er iets verschoond worden. Soms helpt een douche of een warm bad. Het bleken de laatste dagen te zijn van mijn eerste liefde.
Die blaadjes groeien zeker gestaag door, groen en sappig:)
EEN WIJZE LES
De mayonaisepot en het bier
Wanneer dingen in je leven haast teveel voor je worden.
Wanneer 24 uren in een dag voor jou niet genoeg zijn.
Denk dan aan de mayonaisepot en het bier.
Een leraar stond voor zijn klas. Er stonden allerlei dingen voor hem op zn bureau. Toen het lesuur begon, pakte hij zonder woorden een grote, lege mayonaisepot en deed hem vol met golfballetjes.
Toen de pot tot de rand toe gevuld was, vroeg hij de jongeren of de pot vol was. Ze zeiden: Ja.
Toen pakte de leraar een doos met kleine kiezelsteentjes en goot die uit in de pot.
Hij schudde de pot een beetje, en de kiezelsteentjes rolden in de open plekjes tussen de golfballetjes. Toen vroeg hij opnieuw of de pot vol was. En ze beaamden het.
Nu pakte de leraar een doos met zand en goot hem uit in de pot. En natuurlijk, het zand vulde alles verder op.
En weer vroeg hij of de pot nu vol was. En weer zeiden ze: Ja, nu is de pot vol.
Daarop nam de leraar twee blikjes bier van de tafel, maakte ze open, en goot ze leeg in de pot. En het bier vulde de ruimte tussen de zandkorrels. De jongeren lachten.
Toen het weer rustig was zei de leraar: "Deze pot staat voor je leven. De golfballetjes zijn de belangrijke dingen in je leven je familie, je kinderen, je gezondheid, je vrienden, je grootste hobby. Het zijn de dingen die zo belangrijk voor je zijn, dat wanneer al het andere in je leven er niet meer zou zijn, maar dit nog wel, je leven nog steeds meer dan genoeg de moeite waard zou zijn. "
De kiezelsteentjes zijn de andere dingen die er toe doen zoals je werk, je huis, je auto. Het zand is al het andere, de kleine dingen.
Wanneer je het zand eerst in de pot doet, is er geen ruimte meer voor de kiezelsteentjes of golfballetjes. Dit geldt ook voor je leven. Wanneer je heel de dag al je tijd en energie geeft aan de kleine dingen, zul je nooit ruimte of tijd hebben voor de dingen die echt belangrijk voor je zijn.
Let op de dingen die belangrijk zijn voor je geluk in je leven. Speel met je kinderen. Neem tijd om naar een dokter te gaan wanneer je je niet goed voelt. Neem je partner mee uit eten. Neem tijd voor ontspanning. Er zal altijd tijd zijn om je huis te poetsen, of om boodschappen te doen.
Zorg eerst voor de golfballetjes, de dingen die er echt toe doen. Stel je prioriteiten de rest is zand.
Toen hij uitgesproken was, bleef het een poosje stil.
Toen stak een van de leerlingen haar hand op en vroeg waar het bier voor stond. De leraar glimlachte. " Ik ben blij dat je dit vraagt. Het laat je zien, dat hoe vol je leven ook lijkt te zitten, er altijd ruimte is voor een paar biertjes."
Ik zal 't proberen te onthouden, bjrn. Of we kunnen ook kijken naar alle weirde dingen die op E-bay worden verkocht.
*toch wel lekker dat thuis'werken'*
Dit is ook een zeer vermakelijke blog
Voor Kittekat:
![[image]](http://us.ent4.yimg.com/movies.yahoo.com/images/hv/photo/movie_pix/columbia_pictures/spider_man_2/alfred_molina/lair.jpg)
What happened to the mayonaise?
Die is gebruikt als surrogaat-smeur in de homo-erotische musical "Lange Jannen, korte nachten".
oh. Daar gebruik ik altijd behangersplak voor.
Zeg Kittekat, gaan wij niet te hysterisch offtopic? Deelneming, want niets gaat ooit over. Er is een mooi verhaal van Theo Jansen over een knop in zijn wasbak. De kern van het verhaal was dat dat knoopje slechts heeeel langzaam oplost, en dat er in het leven ook zaken zijn die slechts zeer langzaam oplossen. Zoals rouw.
hm. ik heb wel eens overwogen om god een dagvaarding te sturen met wat stevige eisen tot allerlei dingen met dwangsommen.
- "welkom, overledene"
- "nee, deurwaarder. bent u de hoofdbewoner?"
Ik ben absoluut hysterich off-topic te werk gegaan. Mede omdat ik al een tijdje niets over mijn rouw heb geschreven in 't bos. En ook omdat ik merk dat ik zo gelukkig ben en tegelijkertijd zo verdrietig kan worden.
Ik probeer absoluut het verdriet langzaam te doen oplossen maar soms gaat het wat stormachtig.
Vandaag was zo'n dag dat ik een uur opgerold in mijn zitzak lig, huil omdat ik weer voor me zie hoe Ralph door de ambulancemannen opgetild wordt, uit ons huis wordt gedragen en het beeld breekt mijn hart weer duizend keer.
En het volgende moment vraag ik mij af hoe het met Hank gaat in de wildernis, wat hij aan het doen is en moet ik grinniken omdat ik een roedel met gevaarlijke koeien voor me zie.
Zo'n dag is voor mij een kermisrit en probeer ik wel bij te sturen, maar het blijft een kwestie van alles ondergaan.
Tor las deze week nog een boekje voor aan Noor, met de opdracht "Voor Noortje, liefs van Kittekat en Ome Zengod"
...probeer dan maar eens strak door te voorlezen met alle stemmetjes waar de assertieve kleuter aan gewend is.
Ja, het zeemeerminnenboek...leuke verjaardag was dat in jullie oude huis, met al die rondhollende kindertjes, high van de suikerslagroomtaart:)
Ik heb de dag van gisteren afgesloten met een lang gesprek met Ralph. Dat wil zeggen dat ik praat, praat, huil, praat en hij alleen maar stil luistert. Dat was vroeger ondenkbaar, ghehe.
Word er enorm rustig van en val dan in diepe slaap. Fijn.
En Hank heeft zijn eerste dag in de provincie weten te overleven...de uitdagingen zijn echter groot, de wilde zwijnen verscholen achter bomen, de uitgestrekte weilanden vol met molshopen en boobytraps maar hij houdt stand 's avonds in de bowlingbaan (aan de bar).
Maar geen woord van Hank. Ze hebben cht geen internet daar he?
Best een niet onaardige site, die best wel naakte Gothic/Punk Meisjes. Fraaie tattoo's ook en daar hou ik best van.
Anyway, hier is het koud maar de zon schijnt.
![[image]](http://www.libertas.co.uk/book_fullsize/suicidegirls.jpg)
1. Arduenn commented on 2005/2/28, 14.10 h:
Maar daar komen heus weer blaadjes aan hoor!