4080. Submitted on 2010/2/20, 22.26 h by :
Lief EPD,
Maandag moet ik naar de tandarts om mijn gebroken verstandskies te laten uitbikken. Ik zeg nog: Niet ontsmetten met alcohol, want daar kan ik niet tegen. Waarop die tandarts zegt: Dan kan ik je ook niet verdoven, want daar zit alcohol in. Hij was zo aardig om een alcohol-vrij verdovingsmiddel voor me op te speuren en te bestellen, dus maandag ga ik alsnog onder zijl.
De vorige keer ging dit zodanig mis, dat ik toen ik bij de apotheek kwam voor een pijnstiller, ik werd weggestuurd met de woorden: "wij geven geen pijnstillers aan junkies".
Het is een zeldzame eigenschap, niet tegen alcohol kunnen. Als je de Aziaten meerekend, zijn er maar 1 miljard mensen die dit hebben. In het kader van door opengetrapte deuren is het makkelijk binnenkomen: acetaldehyde is de stof die je aansturing van je spieren verstoort. Dat had ik ze zo al kunnen zeggen. Ik ken het gevoel van dronken zijn niet, maar toen ik deze december afbakpepernoten at, waggelde ik weer door mijn huis en gebruikte mijn staande lamp zoals anderen statistiek gebruiken: Als steun in plaats van voor verlichting.
Ze maken dat afbakpepernotendeeg met alcohol in plaats van water, omdat het daarmee geconserveerd is. Handig, en je hoeft het niet op de verpakking te declareren.
Blijft nog de vraag open: Waarom word ik bleek in plaats van rood als ik alcohol drink? Is dat omdat ik een iets ander variantje heb? Of is die flush alleen als je het van 1 ouder erft? Mijn arts wil dat laten onderzoeken door me een kwart biertje te laten drinken en dan mijn bloed te laten onderzoeken, maar dat durf ik niet. Van zo'n hoeveelheid word ik veel en veel te ziek. Deze info moet toch al bestaan?
1. g2s commented on 2010/2/20, 22.47 h:
Lief dagboek:
De wortels zaten dusdanig diep dat het nog een hele operatie werd. Mijn chirurg kreeg maar geen vat op die glibberige kies.
Oplossing? Verbrijzelen, zodat het brokkelige restant gebruikt kon worden voor meer grip.
*Knap* *crunch* *kraak*
Om al dat geweld niet te hoeven zien legden ze een stukje steriel papier over mijn ogen. Dat wapperde door de commotie op, en zodoende zag ik de chirurg zich met zijn knie afzetten, bijgestaan door zijn assistent, tegen de tandartsstoel, terwijl hij uit alle macht aan die brokkelige kies stond te sjorren en te draaien. Het heeft minuten ( voor mijn gevoel úren ) geduurd voordat die verrekte dingen eindelijk mijn bek uit waren.
Achteraf heb ik meer last gehad van spierpijn in m'n nek en het gevoel dat m'n mondhoeken uitgescheurd waren dan van de open wonden achterin mijn mond.
Alcohol? 4 of 5 beste spuiten met een novocaïne-achtig goedje en sjorren maar was het devies.
Sterkte, Dave. :-)
http://www.youtube.com/watch?v=V2yy141q8HQ