4997. Submitted on 2013/3/9, 15.03 h by :
Luisterplaatje van het weekend
Niet zo moeilijk, me dunkt. Ik heb voor jullie maar even de gehele nieuwe David Bowie geluisterd. En boy oh boy, wat een toegankelijke plaat. Alsof Bowie ooit moeilijk deed. Maar goed. Soms is het alsof je luistert naar een jaren negentig productie van de nieuwe plaat van David Sylvian. Dat is knap! Uitschieters: boss of me, dancing out of space en you will set the world on fire. Het liedje dirty boys zou ook zo gezongen kunnen worden door David Byrne, trouwens. Allemaal Davids! Vet.
![[image]](http://hankenkittekat.nl/bos/?w=300&img=http://24.media.tumblr.com/9d8a4571b551fee43df34420b67540db/tumblr_mi44qvtbSU1r837mco1_500.jpg)
cheers mate
1. Jasper commented on 2013/3/9, 18.46 h:
Ik heb de plaat ook helemaal geluisterd (en gedownload natuurlijk) en ik moet bekennen dat ik er weinig verrassends, interessants en briljants aan hoor.
Ik hoor ideeën en gedachten van een oude Bowie die probeert op de spoken uit zijn verleden te jagen. Het is in verschillende dingen te horen op deze plaat en de clips. Zo zijn er "subtiele" hintjes naar oude tracks en tijden; bijvoorbeeld het drumriffje uit Five years en referenties aan zijn berlijnse periode. Bij vlagen en op zijn best klinkt het album een beetje als Tin Machine 2 en soms wat als iets uit die hele minne periode uit de late jaren '90. Ik blijf bij mijn mening dat Bowie een reeks briljante platen heeft afgeleverd, maar dat die zo goed als ophield na Scary Monsters.
Deze plaat had ie van mij niet hoeven maken maar het spekt Bowie's bankrekening voorlopig natuurlijk wel weer.
Het werk van die andere David, Byrne, met St. Vincent van een maandje of wat terug is vele malen interessanter.