5305. Submitted on 2014/7/29, 10.27 h by :
Webwerelds
Woet! Hank manifesteert zich op de WebWerelds, de site die sinds jaar en dag geregeerd wordt door Blieb, Lady Giga, en vele andere illustere figuren.
Woet! Hank manifesteert zich op de WebWerelds, de site die sinds jaar en dag geregeerd wordt door Blieb, Lady Giga, en vele andere illustere figuren.
Ik heb hier nog een blaadje slingeren waar Hank een column in heeft. En waar hij ook zijn nuttige, maar prijzige cursus aanprijst. Ik hoop voor Hank dat deze cursus aperap volzet en uitverkocht is.
aperap? Hank leert primaten de edele kust van het rhytmisch praten op muziek?
Goeie cursussen voor vet veel geld. Zo moet het.
Ha! Hallo, de schoonmaakploeg! Hoe gaat het?
Ja, het gaat goed hoor. Heeft u even?
Ik zit op een Kretenzische veranda uit te kijken over de Libische zee, me onder meer te verwonderen over de combinatie Grieken - beton. Ideeën genoeg hier, leuke opzetjes, veel prachtige betonnen constructies, maar ergens is het in de uitvoering blijven steken. Geen krediet meer? Bang om door de fiscus te worden gesnapt? Of gewoon een gebrek aan ideeën over de uitvoering? Het maakt het landschap Minecraftiaans, veel stone en cobblestone. Nooit gedacht dat ik de afwezigheid van ruimtelijke stuctuurvisies als een gebrek zou ervaren. Bij dezen alsnog.
Verder valt op dat het land hier stormvast is. De wind trekt regelmatig aan tot zo'n 8 Beaufort, maar niets raakt los, valt om of waait weg. Blijkt dat sprake is van de zgn. Meltemi-winden die al in de oudheid aanwezig waren, ze zijn fris, ze kunnen dagenlang aanhouden en zorgen voor helder weer. Windkracht 5 à 6, met stoten tot windkracht 9. Ze zorgen er voor dat je je wijnglaasje niet op tafel moet achterlaten. In de oudheid heetten ze Etesische stormen, mythologisch bevinden ze zich in de macht van Boreas, de god van de noordelijke winden. En met Boreas is het soms kwaad kersen eten. Vrede zij met hem, of iets dergelijks.
Verder, samenvattend, gaat het goed. Maar dat zei ik al.
Vandaag gegeten bij een taverne beneden aan de berg. We hadden er al over gelezen: je eet daar wat de pot schaft. Geen keuzemenu. De eigenaar, een kleine Griek met rood haar, verwelkomde ons bij de ingang van zijn zaak, die er aan de straatkant uitzag als een veredelde snackbar. We moesten onmiddellijk de keuken in, waar een bleke, dikke, slavisch uitziende vrouw met onnatuurlijk paars-achtig kapsel nauwelijks naar ons op keek. Daar toonde hij trots de gerechten die vanavond op het menu stonden, een taart van aubergines, tomaten, courgettes en bloemkool uit de oven, een pan met kikkererwtensoep en gegrillde kippenpoten met grof gesneden aardappelen. Alles biologisch en uit "eigen tuin", hoewel er rond de zaak geen tuin te bekennen was. Wellicht was die verderop, of kocht hij zijn ingrediënten van plaatselijke keuterboertjes. Onze tafel stond aan de zeezijde van zijn terras, en we waren de enigen, op een goeddeels tandeloos heertje na, dat naar een tv met een lokaal sportkanaal aan het kijken was. De gerechten werden geserveerd met een halve liter witte wijn ("zelfgemaakt)", een kelkje raki ("zelfgestookt"), koud water in een plastic fles en twee Sprites. En het moet gezegd: het was allemaal Goed. Als dessert serveerde hij nog een dessert van grootmoeder (wat hebben grootmoeders toch met desserts?), een soort griesmeel, maar dan met kokos en limoen, en een cranberrysausje. Idioot smakelijk.
De eigenaar had uiteraard veel tijd voor ons. Hij vertelde dat hij in Duitsland had gewerkt, in hotels ("allemaal vier sterren"). Hij sprak inderdaad wat woordjes Duits, gecombineerd met wat Nederlandse woordjes die hij had opgepikt van de toeristen in de buurt ("kiekererbsensoep"). En dat hij elke dag wat anders serveerde, dus wat hem betreft konden we elke dag langs komen. Toen hij de rekening aan het opmaken was, merkte mijn oudste zoon op dat dat best een idee was, mits de rekening niet al te hoog zou uitvallen.
Die bleek 28 euro te zijn. We dankten de eigenaar voor de goede zorgen en beloofden dat we hier weer zouden komen. Misschien wel morgen, want dan is er visch.
Want u weet: visch, het meest veelzijdige stukje visch, visch!
Mooi zo. Het vaart de schoonmaakploeg best. Da's fijn te weten.
Niet zo heel ver bij de schoonmaakploeg vandaan, in de luwte van een Grote Berg op het eiland Samos stapte Kittekat net bijna op een slang. Ze googlet nu naar snakes on samos.
Bosmensen, ik ben er kapot van! Slangen zijn gewoon niet mijn ding. Huisgestookte retsina wel, trouwens.
Hier is een terrarium in aanbouw dat ongetwijfelt weer slangen gaat huisvesten...
Hanks kennis en kunde worden danig in twijfel getrokken, in die WebWereld comments.
*Parels, zwijnen*
Ik haat verkaansiedingen, laat gewone lui gewoon aan het werk gaan elke dag zonder facebookgewijs op de hoogte gebracht van alle gemiste geneugten.... pffff.
lol @ dave
1. Dave commented on 2014/7/29, 13.10 h:
Die stockfoto is relatief nieuw, en je ziet dat er een behoefte is ontstaan aan senior stockfoto's, maar dat die er gewoon niet zijn.