5514. Submitted on 2016/4/8, 9.42 h by :
Zóó, da's een dure spons
![[image]](http://image.tmdb.org/t/p/w342/vyxjUiAKVMLaK7PbtRwJPvHMFEo.jpg)
Batterijtjes voor videocamera's kunnen heel duur zijn. Jasper kan dat vast beamen.
Maar eigenlijk zijn ze gewoon heel goedkoop.
Batterijtjes voor videocamera's kunnen heel duur zijn. Jasper kan dat vast beamen.
Maar eigenlijk zijn ze gewoon heel goedkoop.
Jeumig wat een prijzen.
Jullie hebben blijkbaar een goed batterijbeleid.
Voor een film ben je bijelkaar doorgaans een dag of vijf tot zeven daadwerkelijk aan het draaien. En de totstandkoming van een film is vaak ongeveer een jaar. Een paar kleine tussendoortjes van een dag of twee er bij en je komt per jaar uit op ongeveer 15,maximaal 20 filmdagen. Zo vaak worden die accu's dus benut. Verder worden ze eerst helemaal leegetrokken voor ze weer opgeladen worden. Dat is kennelijk ook goed voor de levensduur van de accu.
Alleen bij koud weer (vriezen, ijs, etc.) lopen ze binnen no time leeg. Het scheelt dat we nu met een andere camera filmen, we kunnen nu zowel de camera als de SSD recorder én de Zoom H6 allemaal tegelijk een hele dag op één accu laten lopen.
Dit wordt overigens onze volgende camera. De camera uit de vorige post wordt dan second unit.
Modern devices use Lithium Ion batteries, which work differently and have no memory effect. In fact, completely discharging a Li-ion battery is bad for it.
Aldus het internet.
Ah. Dan zal dat ook wel het geval zijn met die troep van ons. De aansluitingen van dit soort accu's is gemaakt voor alleen dit type en dan zullen de laders ook de batterijen wel bijladen ipv geheel ontladen. Ze doen het in elk geval nog steeds uitstekend en gaan hopelijk nog wel eventjes mee.
Als het goed is, beschermt het circuit de batterij tegen 100% ontladen. Die ingestelde grens wordt dan 0% genoemd.
Lipo's zijn wel leuk eng brandbaar. Gek eigenlijk dat ze mee mogen in het vliegtuig. Aansteken is makkelijk: Maak een gaatje in het zakje.
Bij koud weer zijn ze niet snel leeg, maar bevriezen ze eenvoudig, waardoor de chemische reactie die de elektriciteit oplevert niet meer kan gebeuren. Overigens bevroor mijn LCD bij -25 in Finland eerder dan mijn batterij.
Wat angstaanjagend weinig draaidagen per jaar! Eigenlijk ben je meer producent en editor dan cameraman en interviewer, begrijp ik, in uren gezien?
Erg coole camera, trouwens.
Hij lijkt me zeer oncomfortabel als zo'n lipo in mijn broekzak ploft. Maar ik zie het geen vliegtuig naar de grond helpen.
Maar je moet ook geen soldeerbout gebruiken. Neem een hamer en een spijker.
@Dave: Filmmaker behelst een hoop baantjes tegelijk, in mijn geval. Inderdaad ben je het grootste gedeelte van de tijd niet met filmen zelf bezig. Voorwerk als filmplan ontwikkeling, fondsenwerving, lobbyen en dergelijke neemt de meeste tijd in beslag. Filmen is inderdaad maar het kortste aandeel. Montage staat overigens ook meestal maar voor de helft op de begroting; je besteedt er bijna altijd 100% meer tijd aan dan gepland in de papieren. Dat is geen misrekening maar voor een film van een pakweg 50 minuten staan eigenlijk nooit meer dan 20 dagen montage ingepland. Dan is het je eer te na om er iets moois van te maken dus dan steek je er meer tijd in dan wat noodzakelijk is om er een fatsoenlijk maar 'ongeïnspireerd' filmpje af te leveren. Dus dan zit je al snel 40 dagen aan de montagetafel. Waar die lurpe verdeelsleutel vandaan komt weet ik niet maar bij ons is het altijd te weinig (vooral als externe producenten de begroting opstellen). Je krijgt nooit het aantal dagen uitbetaald die je daadwerkelijk aan editing besteedt.
(als je kijkt naar het beroep astronaut en hoe lang ze uiteindelijk bij NASA werken, trainen voor hun vlucht en hoe lang de meeste daadwerkelijk in de ruimte zijn geweest dan zie je ook daar dat wat hetgeen is waar ze voor zijn aangenomen het kleinste gedeelte van hun baan beslaat..)
Ja maar, hoe krijg je tegenwoordig aan hamer en spijker in een vliegmachien?
@Jasper, dat je zo weinig uren film maakt verbaasd me geheel niet, ik hoorde het ook altijd van filmstudenten. Wat ik me dan wel altijd afvraag is of het raw film talent dan niet minder ontwikkeld wordt tegenwoordig (daardoor).
@Choco: Als je een goed verhaal in je kop hebt (en vanzelfsprekend de daarbij horende beelden) dan maakt dat niet veel uit. Dan is het eigenlijk alleen een kwestie van die beelden realiseren.
Daarnaast is het natuurlijk ook een kwestie van ervaring. Na bijna 20 jaar bezig te zijn met dit vak kan ik toch wel zeggen dat ik er iets van weet. Dan kan je misschien een jaar niet filmen maar dan is de eerstvolgende filmdag als vanouds en loopt alles gewoon vlotjes en geroutineerd. Verder is het voor docu's denk ik een kwestie van toeval wat je voor de lens krijgt, je verfilmt geen script zoals in een speelfilm, dus is het ook een zaak van alert blijven en reageren op wat er gebeurt.
Je maakt een film ook niet alleen. Ik ben ook vooral regisseur en geen cameraman. Mijn compagnon / mederegisseur en ik leunen dan ook sterk op onze technici. We werken daarom ook met een kleine pool van vaste medewerkers. Zo weet je goed van elkaar wat je wilt, je bepaalt samen het 'handschrift' van de film.
Cameramensen en geluidsmensen hebben natuurlijk veel meer opdrachten dan enkel die van ons. Dus de filmervaring is er voor hen genoeg. Als ik de camera ter hand neem tijdens het maken een docu is dat altijd als tweede viool. Ik laat me dan leiden door de cameraman, hij mag mij vertellen waar ik moet staan, welke camerasettings ik moet gebruiken. Wij behandelen hem op 'de set' ook als DOP. (Director of Photography) Je moet sommige dingen over kunnen laten aan je technici.
Tot slot ben je vaak zo lang met een project bezig dat het verhaal ook genoeg kans heeft om te ontstaan in je hoofd. Wij werken nu aan iets waar ik de laatste twee jaar al aan heb lopen voorbereiden (research, bronnenonderzoek, archiefmateriaal zoeken, praten met betrokkenen, filmplan schrijven en vele malen herschrijven, zelf voor het eerst de fondsenwerving opstarten) en we zijn nu langzamerhand begonnen met het filmen van interviews omdat voor sommige mensen de tijd begint te dringen, ook al is de financiering nog lang niet helemaal rond.
En wat dat "raw film talent" betreft, als je dat hebt, dan film je gewoon, dan is het een roeping. Dan wacht je niet op anderen, dan film je, zonder geld, met vrienden, wat je wilt, wanneer je wilt.
Net als Enzo Knol. (@ laatste alinea)
1. Jasper commented on 2016/4/8, 23.25 h:
Ja, dat beaam ik. En dan zijn de accublokken voor op onze camera's ook nog eens niet open te maken zoals deze accu's. Maar wij hebben er drie die al sinds 2007 vrolijk meedraaien.