5599. Submitted on 2016/8/5, 14.53 h by :
Hoppa. Het hele magazijn leeg op doel #20
"Ober, doet U mij dan nog maar zo'n blikje H&N Baracuda Match 4.51"
"Een uitstekende keuze, mijnheer."
"Ober, doet U mij dan nog maar zo'n blikje H&N Baracuda Match 4.51"
"Een uitstekende keuze, mijnheer."
Ja maar nee. Van nul tot gouden medaille in vier jaar, he?
Ik heb ergens ook nog zo'n buks staan, Maar dan moeten van die gaspatronen in, die zijn vast nog wel ergens legaal verkrijgbaar...hoop ik.
Twaalf of 88 gram CO2? Allebei helemaal legaal verkrijgbaar hoor. Volgens mij doen ze alleen wel heel hard boem als je een spijkertje door de afdichting hamert.
Qua legaliteit: ik heb geen bovengrens voor de mondingsenergie van een luchtdrukwapen kunnen vinden voor Nederland. In Engeland is dat 16 Joule, in Duitsland 7,5 Joule.
Als er in Nederland geen wettelijke bovengrens is, dan lijkt mij dat best link. Dan kunnen Jan en Alleman die zich door bepaalde door Toyota gesponsorde ideologieën laten inspireren vrij gemakkelijk aan ge-precomprimeerde pneumatische schietgeweren komen waar je een olifant mee zou kunnen omleggen.
Volgens mij 12 gram CO2.
Deze heeft maximaal 30 Joule, wordt geleverd in een harde koffer.
Wat kun je met 30 joule?
Dat is 236 m/s met een kogeltje.
Politiepistool (Walther) is 350 m/s en M16 1100 m/s.
En het gewicht van de kogel heeft natuurlijk ook effect. Er zijn ook 40 Joule wapens zag ik net.
Afvuursnelheid en soort van het vuurwapen. Aan de hand van de snelheid waarmee de kogel afgeschoten wordt, kunnen drie soorten vuurwapens onderscheiden worden.
– ‘Low-velocity’-wapens; de afvuursnelheid van de kogel is < 305 m/s (< 1000 ft/s). Hieronder vallen vrijwel alle handvuurwapens. Bijna alle schotverwondingen in Nederland vallen in deze categorie.
– ‘Intermediate-velocity’-wapens; de afvuursnelheid van de kogel is groter dan 305 m/s, maar minder dan 914 m/s (3000 ft/s). Het bekendste voorbeeld hiervan is de Russische AK-47 (Kalashnikov). Dit wapen is met name in ontwikkelingslanden gemakkelijk verkrijgbaar en vanwege zijn lage prijs zeer populair.
– ‘High-velocity’-wapens; de afvuursnelheid ligt boven de 914 m/s. Hieronder vallen de meeste jachtgeweren en militaire wapens, zoals de in NAVO-landen gebruikte M-14 en M-16.
Zowel de snelheid als de massa van een kogel bepaalt rechtstreeks de hoeveelheid
schade die in het getroffen weefsel wordt veroorzaakt. Hierbij speelt de snelheid een belangrijkere rol dan de massa van het afgeschoten projectiel. De weefselschade wordt bepaald door de hoeveelheid kinetische energie die in het weefsel wordt opgenomen; die kan worden berekend met de formule volgens Newton:
kinetische energie (E) = 0,5 × M × V2 (waarbij M de massa en V de snelheid van de kogel is). In deze formule komt de snelheid in het kwadraat voor. De beschadigingen die door low-velocityhandvuurwapens veroorzaakt
worden, zullen daardoor voornamelijk bepaald worden door het al dan niet geraakt worden van vitale structuren.
(Bron)
Ik heb een knikbuks in de kast, nog met het doosje kogeltjes dat er bij kwam toen ik het ding "erfde" van een collega-dienstweigeraar die met mij een korte periode een heel luizige pensionkamer deelde in Den Haag, 1993. We schoten op die kamer op een ge-airbrushte poster van Elvis die aan de muur hing. De muur was van gipsplaat en de kogeltjes gingen er dwars door heen, verdwenen in de holte er achter.
De collega-dienstweigeraar was enorm anti-autoritair en ook wat zonderling. Wellicht geestelijk wat in de war. Hij probeerde daarom ook onder het dienstvervangend werk uit te komen en was bezig zich S4 te laten verklaren (S5 bestond toen al niet meer). Hij was van de een op de andere dag vertrokken met achterlating van de buks en een wekkerradio met een briefje dat het hem gelukt was om onder de vervangende dienst uit te komen en dat de achtergelaten dingen voor mij waren.
Sinds die tijd heb ik de buks. Schiet er nooit meer mee maar vind het wel een interessant ding om te hebben. Was een tijdje aan het twijfelen of het ding wel legaal was maar na het verhaal in deze draad twijfel ik daar niet meer aan.
Volgens mij liggen alle knik- en andere veerbuksen en ook de meeste CO2-buksen onder die 305 m/s. Mijn CO2-buks (een door Walther ontworpen model) haalt ongeveer 250 m/s, 16 Joule. Niet super-krachtig, maar wel rete-precies.
De Pre-Compressie Pneumatische (PCP)-buksen zijn volgens mij het grote probleem. Die zijn net zo krachtig als intermediate- en high-velocity-vuurwapen. Die hebben een reservoir die met perslucht van duikflessen kan worden bijgevuld en meestal ook een asociaal veel groter kaliber dan de gebruikelijke 4,5 en 5,5 mm.
De meeste PCP-buksen met groot kaliber zijn nutteloos voor sportdoeleinden, qua schijfschieten. Die zijn alleen maar bedoeld om groot wild te jagen (zwijnen, herten).
Met de mijne zou je met de juiste kogeltjes de rattenpopulatie 'in stand kunnen houden'. We hadden een paar dagen een rat in de tuin, na hevige regenval (riool overstroomd?). We hebben eerst vallen geprobeerd. De eerste val was dichtgeklapt met de buit eruit. De tweede val is nooit dichtgegaan en de rat hebben we nooit meer gezien. Zijn (m/v) geluk, want hij viel de kippen steeds aan. Als 'ie was gebleven, dan had ik mijn buks erbij gehaald.
Mooi verhaal van Jasper.
Dus we kunnen nu schietwedstrijden in het zwarte bos gaan organiseren!
@Arduenn
Deze is dan een goede keus, 270 Joule, 240 m/s. Ziet er ook stoer uit. En legaal in Nederland.
Net gevonden op het internet, een luchtbukskogeltje van 4,5 mm heeft een snelheid nodig van 101 m/s om door de menselijke huid te gaan.
Jeesz, wat een agressief-uitziend geval,met die zaagtanden.
Qua menselijke huid: misschien ga ik nog eens oefenen op een stuk ballistische drilpudding van Dokter Oetker. Maar verder houd ik het bij karton.
Regel nummer 1: hanteer het wapen altijd alsof het geladen is.
Regel nummer 2: echt helemaal nooit op mensen of andere dieren richten.*
Ik heb ergens nog een soort van luchtdrukpistool. Eigenlijk is het meer een soort boog, want je moet de loop indrukken, en dan een kogeltje er in doen. Als je de trekker overhaalt, gaat de loop naar voren, en door zijn inertie gaat het kogeltje er uit.
Qua vuurkracht stelt het allemaal niets voor. Toch heeft een buurjongen er eens een kip mee doodgeschoten, en mij daarvan de schuld gegeven. De ouders/verzorgers van de kip kwamen verhaal halen bij mijn ouders. Bizar genoeg geloofden mijn ouders mij nooit dat ik dat niet gedaan had, dus ik kreeg extra straf omdat ik de schuld wilde afschuiven.
Ik heb nog een heel leger muizen* neergelegd met dat ding. Dat was ook in Den Haag, 1995. Harde tijden.
Ik heb mij altijd heilig voorgenomen mijn buks nooit op een levend wezen te richten. Ik denk er over conservenblikjes en dergelijke te voorzien van afbeeldingen van mensen waar ik een gloeiende hekel aan heb en die dan op een richel in de tuin (als ik die ooit krijg) te plaatsen en daar op te gaan staan knallen.
Deed me denken aan dit.
"Ik denk er over conservenblikjes en dergelijke te voorzien van afbeeldingen van mensen waar ik een gloeiende hekel aan heb en die dan op een richel in de tuin (als ik die ooit krijg) te plaatsen en daar op te gaan staan knallen."
Neeneenee! Dat is niet goed voor de bloeddruk!
Het doel moet neutraal zijn. Bij het luchtbuksschieten moet je ontspannen, relaxen. Het hemels blauw bezit van je laten nemen.
Een paar keer diep ademhalen, uitademen, je hartslag en polsdruk laten dalen en je halsslagader tegen de kolf laten kloppen tot de kruisdraad van de scope ritmisch van links naar rechts over het doel beweegt. En dan tellen en precies tussen twee tellen in de trekker net over dat punt heenhaalt. Heel zen.
Hier, print deze maar uit voor de 10 meter, kaliber 4,5mm. Plak op een kartonnen doos, stapeltje oud papier erin, ongeveer 5 cm dik, aanvullen met proppen papier, zodat de stapel tegen de binnenwand gedrukt blijft. Is ook veel geluidsvriendelijker voor de buren, qua doffe inslag, dan zo'n metalen kogelvanger.
Nog een tip voor eenieder die met zijn buks over straat wil paraderen:
Dat mag niet.
@Dave: Het is juist heel zen. Ik word er juist heel rustig van als ik al die rotkoppen kalm een looien kogeltje in de knar jaag. Als het blikje wankelt en dan achterover van het plankje valt in het gras. Hmm. Als ik er nu aan denk, word ik al rustig.
Ik zee naks oveg blikkuh, jonguh.
Ik heb laatst ook een cursusje boogschieten gedaan. Erg repetatief. Het is leuker met een longbow, dat is een grote simpele boog zonder extra hardware als vizier of een hartslag-dempende stang er op.
Ik heb me laten inspireren op de ideologieën van Jasper. Bovendien vroeg het bosjoch vanmorgen: "Pappa, wat gebeurt er als je op ijzer schiet?"
Dus een blik nierbonen ontmanteld en vanuit stilstand met 4 kogeltjes met holle punt aan gort geschoten:
Het blikje bleef netjes staan bij elke inslag. Volgende keer moet ik blijkbaar wat dikkere ijzeren voorwerpen nemen.
Ik heb ook al eens door het topje van een opgeblazen ballon geschoten, net onder het knoopje. De ballon wiebelde alleen wat en liep daarna héél langzaal leeg, waarschijnlijk omdat het gat minimaal was en zichzelf dicht hield door de elasticiteit van het materiaal.
Ik krijg ineens heel veel zin om te schieten.
Nouja, mocht je ineens last krijgen van een acute rattenplaag in je tuin, dan kun je hier mee oefenen (de ratten zijn schaal 1 : 1,5) voor een clean kill*.
Ik moet nog gaspatronen bestellen, maar dan print ik deze zeker uit. Of iets met Trump...
Nee, nee. Niet met Trump. Op een plaatje van een rattenskelet schieten gaat al best ver, in mijn optiek. Laten we het vegetarisch houden.
Druifjeschieten is erg leuk. Druifjes spatten zo hevig uit elkaar.
Met behulp van de geluidsopname in bovenstaand filmpje kun je de 'gemiddelde'* kogelsnelheid berekenen.
In de opname zijn er 0,0329 seconden verstreken tussen het geluid van het geweerschot en de inslag in de houten wand van het tuinhuisje. De afstand tussen camera en monding is ongeveer 9 meter, die tussen het doel en de camera ongeveer een meter. De geluidsnelheid bedraagt bij 20°C ongeveer 343 meter per seconde. De geluiden van de monding en de inslagplaats komen respectievelijk 9 / 343 = 0,0262 en 1 / 343 = 0,0029 seconden na het schieten en de inslag aan bij de microfoon. De daadwerkelijke traject-tijd van de kogel bedraag daarom 0,0329 + 0,0262 + 0,0029 = 0,062 seconden. Tussen de geweermonding en de houten wand zit 10 meter ruimte. De 'gemiddelde' kogelsnelheid bedraagt daarom 10 / 0,062 = 161,3 meter per seconde. (Meestal wordt de mondingssnelheid van een kogel gemeten. De gemiddelde kogelsnelheid neemt af met de lengte van de kogelbaan.)
Apart ook hoe de schokgolf die zich door de druif voortplantte op het moment van inslag onder de druif door vier velletjes A4-papier heen een gat maakte.
Oeps, rekenfoutje. Dat moet zijn:
0,0329 plus 0,0262 minus 0,0029 = 0,0562 seconden,
10 / 0,0562 = 177,9 meter per seconde
Cool.
Ik schoot vroeger op plastic soldaatjes, dat was een beetje akelig maar wel spectaculair...
Als je camera/microfoon op gelijke afstand van je buks en je doel staat, dan hoef je niet te compenseren voor de geluidssnelheid.
Yup. Maar dan had ik meer moeten inzoomen, met meer korreligheid, e.d.
Kunnen we meteen de gemiddelde energie over het traject berekenen:
0,00067 kg · 177,92 / 12 = 21 Joule
1. Arduenn commented on 2016/8/5, 15.15 h:
Ik heb een blikje lelijke platte Mosquito-kogeltjes over. Als iemand nog eens zin heeft om rad van fortuin te schieten binnen een radius van 10 cm, dan mag die ze gratis af komen halen.
Met groot groen stierenoog. Tenminste tachtig van de honderd schoten gegarandeerd mis.