6652. Submitted on 2019/10/7, 19.17 h by :
Kwor oud
Ik ken er maar 11 nummers uit.
Ik ken er maar 11 nummers uit.
Icona Pop, is dat de kleindochter van?
*nog aan het tellen is*
Ik kom op ongeveer 14, maar dat komt omdat de boswachter drie tienerdochters heeft en de Bosnimf een Bowiefan is.
Hete Neger kende ik helemaal niet, maar die stampt nu lekker de woonkamer door.
WFT, Geen Childish Gambino?
Een greep uit de reutemeteut van ome Willem om in de sfeer te blijven
Dan prefereer ik deze klassieker van Ome Willem.
Ik denk overigens dat ik het grootste gedeelte van die liedjes van die top 200 niet eens wil kennen.
Ik mag een bruine boon wezen als dat Fred Hachee niet is.
Het is hem wél. Dus tel uit je winst.
Conclusies:
Hoe hoger in de top 100, hoe minder relevant, althans voor mij. What else is new.
Het is de witte muziek waar ik zonder kan. Die shit komt op mijn werk ook niet aan de orde. King Krule vond ik wel leuk. En Bowie, natuurlijk.
Hiphop heeft een hoop eenvormige shit, maar levert tegelijk ook de meeste relevante muziek op. Gil Scott-Heron was een koning.
Ik ga er maar eens naar luisteren. Iemand heeft op Apple Music de moeite genomen om er een kant en klare playlist van te maken.
Ik ken wel meer namen uit de lijst dan 14, maar slechts 14 van de genoemde liedjes.
Waar ik 14 zei bedoelde ik 11. Stop de tijd.
Ik postte het uit een zekere verbazing dat er nog maar weinig namen tussen staan die mij iets zeggen of waar ik iets mee heb. Of überhaupt van gehoord heb. Ik bedoel ik kom sommige namen wel tegen op het inetwebgebeuren maar ik (her)ken er geen enkel nummer van. Het meeste klinkt mij overigens allemaal hetzelfde in de oren, van die dreinerige jammeraars op een ongeïnspireerd deuntje uit een doosje.
Ik ben er naar gaan luisteren, gesorteerd op jaartal. 2010 heb ik nu helemaal gehoord en 2011 voor een deel. Ik heb tot nu toe nog niks gehoord wat ik had willen kennen. Behalve die plaat van Gil Scott-Heron dan, maar daar valt over te discussiëren of dat wel 2010-muziek is.
Hiphop is een soort marsmuziek geworden, wat bizar! Waar is de funk gebleven? En de boodschap? Het lijkt alsof de hedendaagse hiphopscene uit de enorme verscheidenheid aan verhalen en boodschappen alleen die van Ik Ben Heel Rijk En Stoer heeft overgehouden. Jammer. Ik word overigens graag gewezen op funky hedendaagse hiphop met een diversere boodschap.
En de witte muziek, zoals Dave het noemt, kan ik helemaal niet meer plaatsen. Wat hebben die mensen geluisterd in hun jeugd dat ze nu dit soort frut maken. Geen idee waar de liedjes over gaan overigens, ik val telkens al in slaap tijdens het intro.
Hank,
This is America
https://www.youtube.com/watch?v=VYOjWnS4cMY
Hidden meanings
https://www.youtube.com/watch?v=9_LIP7qguYw
Deze staat wel in de lijst, maar dat is inderdaad van iemand van een andere generatie dan de huidiger hiphopperts.
Heel cool, maar ook dit klinkt als marsmuziek! Ze marcheren ook in het clipje, ze swingen niet. Waar is de funk?
Dat is in dit geval de bedoeling. Hij heeft ook een legerbroek aan (burgeroorlogtijd), bijvoorbeeld. De pistool en het geweer worden na het doden eervol behandeld.
En soul, of heet dat tegenwoordig neo-soul is helemaal doordrenkt van het maximalisme van Beyoncé. Oh daar kan ook nog wel een tremolo tussen, of twee, of drie! En dan afsluiten met een kreetje, een octaaf hoger, of twee, of drie!
Knap, maar saai.
Dus, als jullie nog funky soul kennen, soul met een soul, die met een andere reden gemaakt is dan een nóg dikkere portemonnee, dan hoor ik dat ook graag.
Maar misschien moet ik wachten tot november 2016. Misschien wordt de muziek dan urgenter? Wellicht werd iedereen voore die tijd wat in slaap gewiegd door het presidentschap van Obama.
Hank,
Aloe Blacc hangt heel mooi tussen funky hippety hoppety en soul in. Met een hele mooie stem.
Deze muziek is zonder woorden (capella?) dus niet maatschappij chritisch, maar wel funky, reggaeërig: Frédéric Yonnet (eerste twee nummers)
Reggie Watts bekritiseert rappers. Shit motherfucker ass tits cunt cock motherfucker shit ass tits motherfucker shit, come on, fickety fuck, fickety fuck, fickety fuck, fickety fuck fuck fuck fuck fuck fuck fuck fuck fuck fuck, maar het wordt beter dan dat.
PJ Harvey is erg maatschappij kritisch bezig tegenwoordig. Ze schrijft meer over anderen dan zichzelf. Dat dat over reëele personen gaat, leerde pas in de docu over haar reis langs vluchtelingenkampen via Ukraine naar Afghanistan, zelfs.
Kijk, dat zijn nog eens goede tips! Ga ik vaker om vragen.
Uit de categorie Mensen Die Ik Ergens Van Ken:
Marike Jager Geniet wel een aardige carrière, voor NL'se begrippen. Nieuwste plaat is op vinyl, ik draai vooral kant A.
Eefje de Visser Maakt tegenwoordig meer dromerige muziek, maar nog altijd met een club gevoel er in. Ook op vinyl.
Meis De Bram is kwestie is deze knakker waar ze bij in de band zong.
Meis = Aysha de Groot, de kleindochter van Baudewijn. Bizar genoeg heeft ze maar 36 abonnees op haar kanaal. Nee, dan Merol. Sex sells?
Ariah Lester met de enkelzinnige openingszin "Put your seed inside me".
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_political_hip_hop_artists
1. Hank commented on 2019/10/7, 19.34 h:
Ik ken er maar 4.
En er klopt niks van die lijst want Man Down van Rihanna staat er niet tussen.