't Is vandaag bolle maan, mensen. Zalige bolle maan allemaal.
![[image]](http://arduenn.com/img/bolle-maan.jpg)
In ander nieuws: dat mens van een J.K. Rowling steelt haar hele oevre van scenarist Yvan Delporte, van tekenaal Will (Willy Mailtaite) en van sporadisch kriebelwerk van André Franquin hier en daar ertussenin gesneaked.
“men cannot change into women”
Precies. En daarom kun je ook niet van ze verwachten dat ze zich als vrouw gaan gedragen, enkel omdat er iets anders in hun broekje zit dan je verwachtte. Ik ga van anderen toch ook niet vragen mij te laten zien wat ze in hun broekje hebben? Nou dan.
For the record: ik keer het argument dus om. Transmannen zijn mannen, Transmannen zijn mannen, ongeacht wat Harry Potter’s geestelijke mama daarvan denkt. We kunnen niet blijven verwachten dat zij zich vrouwelijk blijven kleden en gedragen.
Weet je wat ik zo verschrikkelijk jammer vind aan de huidige discussie: ooit in de jaren 60 streden we voor gelijkheid van vrouw & man. Waarom is het dan zo belangrijk of je vrouw of man bent? Het zou er niet zoveel toe moeten doen, en de stereotypering hoe je je gedraagt zou helemaal achterhaald moeten zijn. Maar ik heb het gevoel dat alles polariseert, zelfs gender.
De 'trans-discussie' is altijd low-profile geweest, tot die oranje malloot ineens president werd. Toen hadden de Ons Soort Mensen ineens een nieuwe ontsnappingsgeit. Want met (((anti-jood))) en anti-moslim en anti-bruine mensen alleen kom je niet meer zo ver, qua mensen boos maken. Dankzij het huidige klimaat zijn er serieus mensen die nog lieven van de dorst sterven dan Bud Light drinken.
Wat Erik zegt, daar kan ik me wel in vinden. Het heeft me nooit ene reet kunnen schelen wat voor geaardheid iemand heeft en wat er in de onderbroek zit. Iedereen moet dat helemaal zelf weten. Leve de lol, leve de liefde. Leve je lijf, je leven en je vrienden.
Het idee dat er (in mijn beleving) plotseling allemaal tussenvormen moeten zijn - en dan dáár weer allerlei gradaties in die allemaal ook benoemd moeten worden is voor mij als simpele ouwe klassieke standaardhetero niet helemaal goed meer te bevatten, maar ook daarin vind ik het allemaal best als men het me maar niet kwalijk neemt dat ik niet helemaal weet welke kleur, vlag, symbool en voorkeur bij elke specifieke soort gender hoort. Iedereen is in mijn ogen gewoon een mens en wat men er mee doet is ieders eigen zaak.
Ik ben alleen te oud (en heb geen zin) om al die verschillende varianten helemaal uit te pluizen. En ik vind het fijn als daar geen aanstoot aan genomen wordt. Want ik gun iedereen alle vrijheid en ruimte die men wil.
Hebben we het nou over verwarring omtrend persoonlijke voornaamwoorden? Ik hoor het wel als ik het fout doe. Ik, de nieuwe, aankomende bejaarde, zal me verontschuldigen, de ouwelullenseniliteitskaart spelen en de jongere generaties aanspreken met 'hee jij daar'*, of 'zèg'.
Ik heb dan wel weer het voordeel dat de boswichten zich in kringen begeven waarin genderfluïditeit hoogtij viert. Ik laat me dan ook regelmatig verherinlichten over de laatste taalkundige trends.
Ik bedoelde dat men tegenwoordig veel en veel te gevoelig is over hoe anderen naar ze kijken. En al op de kast zitten als je hun geslachtsvoorkeur niet gelijk door hebt of ze niet met het juiste voornaamwoord aanspreekt.
Is het juist niet goed dat ik je gewoon als een mens zie in plaats dat ik je in een hokje duw?
Precies Jasper, maar het lijkt er soms op dat de Instagram crowd hun hele identiteit aan een hokje ophangen maar hun tenen groeien daarmee ver buiten hun hokje
Inderdaad. (-:
En qua striptips:
- Jonathan en Op zoek naar Peter Pan van Cosey
- Corto Maltese
- Het late werk van Gibrat (Elke Raaf Pikt / Het Uitstel)
- Cocco Bill van Jacovitti
- Buddy Longway van Derib
- Jeremiah van Hermann
- het werk van Tardi
Om maar eens wat te noemen.
Oh, een mogelijk lange-tenen-dingetje dus, qua misgenderificatie. Hebben jullie daar persoonlijk slechte ervaring mee?
Corto Maltese vergeten. En Tardi z'n geklieder.
@ 12: Nee. Ik verbaas me er alleen over.
Ik zie mensen gewoon als mens en ik kan net wat Dave al zei niet in hun broek of hoofd kijken hoe ze het met welk ander soort wezen willen doen. Het interesseert me niet.
@ 13: Ja, Tardi's loopgravenoorlog is modderig. Maar die stijl is consequent. Net als die van Pratt.
Overigens qua De Onnoembaren:
Conrad's solowerk Beeld van Amok is fantastisch.
Stassen en Lapière's "Brieven uit de Bar" is ook erg goed.
Bij ons op school zet iedereen nu overal "hij/hem" of "zij/haar" bij zijn naam. Afgezien dat het tweede woord logisch samenhangt met het eerste, vind ik het overdreven als ik bij mezelf daar "hij" bij zou moeten zetten. Ten eerste: Waar identificeer ik me dan mee? Met bierzuipende voetballiefhebbende treinvernielers? Met snelle autoliefhebbende klimaatverneukers? Nee dank u, mannen maken vaak slechte reclame voor ons geslacht.
Ik vind het ook opmerkelijk hoe vaak je tegenwoordig je geslacht ergens moet invullen. (m)an (v)ent, (m)eisje (v)rouw... Alsof ze bij binnenkomst bij de concertzaal in mijn broek gaan kijken.
Overigens werd ik als tiener en twintiger heel vaak voor vrouw aangezien, en ik heb me nooit ook maar enigszins zo beledigd gevoeld als onze transstudenten die ik gemisgenderd heb. Wat zegt dat over mij?
Wat dat over jou zegt is dat je er persoonlijk veel minder mee bezig was dan die jonge transstudenten nu. Die zitten heel diep in de transtheorie en -praktijk. Ze staan oprecht (niet per sé terecht, maar wel oprecht) perplex dat niet iedereen die theorie en praktijk zo goed begrijpt. Dat is gewoon een generatieconflict. Wij waren daar nooit mee bezig, zij nu wel. Wij waren toen we jong waren weer met andere dingen bezig waar ouwe lullen toentertijd niks van snapten, en daar maakte ik me ook kwaad om. Hoe dom kunnen die burgerlullen zijn‽ was iets wat ik me regelmatig afvroeg. Wij zijn nu de oude burgerlullen.
Er zijn ook sinds een jaar of tien heel veel "oudere" personen (geen millenials en generatie Z types) die in een gendertransitie zitten. Het is gemakkelijker geworden en daarom zijn er veel mensen die nu de kans te baat nemen zich te transformeren naar iets dat meer past bij hun / hen gevoel. Dat is heel erg mooi. Daar worden die mensen gelukkig van en dat is beter voor de hele wereld. En ik gun hen / hun allemaal het allerbeste. Het verschil tussen hun / hen opvattingen en de mijne is dat zij per sé erkend lijken te willen worden in hun specifieke niet goed zichtbare gendersoort. Als ik jou tegenkom bij een ijscokraampje kan ik niet zien hoe en met wie je het doet. En dat interesseert mij niet omdat jij in mijn ogen gewoon een mens bent.
Dat is in mijn ogen juist tolerant. Een ouwe lul, ja, dat helaas wel. Maar geen burgerlul.
Ik geloof dat het serieus aan is met een der boswichten en een bosvriendje (m/v) - iets dat mij in toenemende mate doet beseffen dat Generatie B voor de deur staat. Ik maak mijn borsten vast nat (een zegswijze, die, als ik die t.a.v. Gen Z-ers bezig, hen doet kijken alsof ze water zien branden).
Ik weet niet zeker of het hetzelfde is, maar ik las laatst ergens:
Pride isn’t about turning straight kids into queer kids, it’s about not turning queer kids into dead kids.
Erkenning en acceptatie is wellicht een overlevingsstrategie. Het is helaas nog steeds best gevaarlijk om een specifieke niet goed zichtbare gendersoort te zijn. Dus als je niet alleen tolereert, maar ook erkent, dan helpt dat wellicht.
Ik kan niet specifiek op geaardheid tolereren als ik niet kan zien aan bijvoorbeeld een jodenster hoe of iemand in het leven staat.
Dat is ook helemaal niet nodig. Als ik bij de bakker een halfje bruin volkoren haal hoef ik om heel veel redenen niet te weten dat de persoon achter of voor me een homobiseksuele lesbische cisgendermanvrouwonzijdig is. Dat interesseert me niet. Moet die persoon zelf weten. Maar moet ik dat op de een of andere manier ter plekke aan die persoon kunnen zien en met fanfare en oorkondes erkennen?
Precies dat is een beetje met slechts 500 studenten waarvan 3 tot 5 trans, en nog eens een stuk of 10 onzijdig/x. Dan hoor je het een beetje te weten.
Lastig is dat "they" zich vertaalt naar "zij" en dat is hetzelfde woord als het vrouwelijke woord. En "die" zeggen, mocht niet van mijn moeder omdat dat plat dialect was (waar ze op neerkeek). "Die heeft par-lamp van de steiger laten vallen" voelt als een taalfout.
Ik red me door zoveel mogelijk de namen te gebruiken. 125 namen leren per jaar is een beetje een uitdaging, vooral als er oude namenlijsten circuleren en ik daardoor perongeluk aan het deadnamen sla.
Ik bied in voorkomende gevallen mijn excuus aan. "Don't worry, you're one of the cool ones" kreeg ik laatst terug, dus ik denk dat het wel redelijk lukt.
De inboorlingen van Limbawe zijn dat allemaal al een beetje gewend. 'Dié met die snor' in het Maastrichts verwijst naar een vrouw met een snor, 'dêh met die snor' naar een man met een snor. Allemaal al in de taal ingebouwd.
Komt die superstorende taalverloederheid van Cruijff toch nog eindelijk van pas.
"Hun heeft de par uit de truss laten donderen."
1. Arduenn commented on 2023/6/4, 12.02 h:
Mag ik verder ook de Onnoembaren aanraden?