4167. Submitted on 2010/5/29, 2.53 h by :
De overheid heeft iets te verbergen, over ons.
Ik zag net op de voorpagina van de NRC website een poll over slimme camera's in het OV staan, met twee antwoorden:
Ik heb er hier op proberen te reageren, maar mijn comment is daar niet verschenen.
1. Dat is handig!
2. Ik zou me bespied voelen
Deze twee antwoorden staan niet tegenover elkaar. Je kunt het met beide antwoorden tegelijkertijd eens zijn. Sterker: Dat slimme camera's handig zijn, hoef je niet te meten in een poll, dat is evident. Je kunt er mee bereiken waar je ze voor maakt.
De mensen zich bespied voelen, vallen uiteen in twee groepen. Tegen de onschuldige mensen die zich desondanks bespied voelen, kunnen we zeggen: Dat is nergens voor nodig, dit gaat niet over u. Trek het u niet aan. Tegen de schuldige mensen kunnen we zeggen: Het is terecht dat u voelt dat wij u in de gaten houden. Je bespied voelen is daarmee nooit een geldige reden om bezwaar te maken tegen een dergelijke oplossing.
Van een krant als de NRC zou ik moeten kunnen verwachten dat er nòg twee kwesties aan de orde zouden komen:
3. Ik heb er vertrouwen in dat de overheid zorgvuldig omgaat met de scans van onze gezichten en onze reisgegevens.
4. Ik heb er vertrouwen in dat deze camera's onschuldige burgers *niet* als schuldige zullen aanwijzen.
Je zou maar door zo'n camera als schuldige worden aangewezen, en met je foto in een database van verdachten terecht komen. Als dat je gebeurt, kun je bijvoorbeeld ergens anders dan in het OV worden aangehouden op basis van een vergissing van een apparaat, terwijl niemand meer denkt aan de manier waarom deze informatie tot stand is gekomen.
Bij dit soort privacy-vraagstukken wordt er altijd gedaan alsof het vergaren van data zo'n punt zou zijn, maar vergaren is geen probleem. Ik verstrek al mijn gegevens vrijwillig. Mensen storten hun hyves, twitter en facebook pagina's vol met persoonlijke gegevens. Hier zit de pijn helemaal niet.
Privacy-vraagstukken ontstaan pas als we de data verplaatsen naar een andere lokatie. Ontdaan van de context, buiten het zicht van de betrokkenen. Voorbeeld: Van een OV-camera naar een database met foto's van mogelijk verdachte mensen.
Privacy gaat ook over het mis-interpreteren van gegevens. Het markeren van een willekeurig persoon als verdachte. Het trekken van voorbarige conclusies. Waarom was u daar op dat moment?
Privacy heeft niets te maken met geheimen. Gevoelens over privacy zijn zoals je die hebt als er over je geroddeld wordt. Je weet dat ze iets kwalijks achter je rug om hebben gezegt, je weet alleen niet wie er mee begon en niet precies wie er allemaal zijn gaan geloven in dat verhaal. Je gedrag wordt buiten de context geinterpreteerd, en buiten je controle verspreid. Hier zit de pijn wèl.
Ik heb niks te verbergen, maar als de overheid mij herkenbaar filmt, heeft de overheid iets te verbergen over mij.